Calhoun sendiri melihat nasib populasi mencit sebagai metafora untuk apa yang mungkin berlaku pada manusia. Beliau menggambarkan kemusnahan sosial sebagai "kematian rohani",[8] dan memanggil kematian jasmani sebagai "kematian kedua" seperti yang disebutkan di dalam Alkitab ayat Wahyu 2:11.[8]

Terdapat kontroversi mengenai implikasi uji kaji beliau. Uji kaji lain oleh seorang ahli psikologi bernama Jonathan Freedman mengumpulkan pelajar-pelajar sekolah menengah dan universiti untuk menjalankan beberapa siri uji kaji untuk mengukur kesan-kesan kepadatan terhadap tingkah laku manusia. Beliau mengukur tekanan, ketidakselesaan, keagresifan, persaingan dan ketidaksenangan mereka. Pada tahun 1975, beliau mengumumkan bahawa beliau tidak menemui sebarang kesan negatif yang ketara.[12] Para penyelidik berpendapat bahawa "kajian Calhoun bukan sahaja mengenai kepadatan fizikal semata-mata—iaitu 'berapa ramai individu yang berada dalam satu unit keluasan?'—tetapi mengenai takat interaksi sosial."[13]